...want elke crisis biedt kansen. Vrij vertaald naar de Amerikaanse politicus Ralph Emanuel. Het had zomaar over Brabant in coronatijd kunnen gaan. Of eigenlijk over Brabant in élke crisistijd, want door de jaren, eeuwen heen zijn er best wel wat geweest.
Een flinke domper, een tegenslag, en zelfs een crisis: het maakt in de Brabander iets wakker wat best wel uniek is. Namelijk dat we aan het ‘pielen en proberen’ slaan, experimenteren, nieuwe manieren zoeken om hetzelfde (of liefst méér) te bereiken. Het maakt dat Brabanders elkaar opzoeken. Voor de gezellig, maar het levert, bijna in één moeite door, van alles op.
Namelijk ideeën. Oplossingen. Innovaties. Uit een gezamenlijk gevoeld collectief belang om als gemeenschap, als regio overeind te blijven. Toen ooit, in de zomer van 1795, Franse troepen ons land introkken, lieten de Brabanders er al geen gras over groeien. De vorming van Bataafsch Braband leidde nog datzelfde jaar tot een volwaardig provinciebestuur. Zijn die schrale zandgronden niet echt geschikt voor akkerteelt? Dan máken we het geschikt. Het begin van de bloeiende landbouwsector in Brabant. Een volledig instortende economie, zoals begin jaren ’90 in Zuidoost Brabant? Dan zorgen we er sámen voor dat de regio niet alleen opkrabbelt, maar zelfs verwordt tot de succesvolle (Brainport-)regio van nu. En die samenwerking, dat zit in het DNA van de Brabander.
Terug naar nu. In deze coronacrisis zie ik in Brabant weer in no time allerlei initiatieven ontstaan. Hartverwarmende acties van inwoners, verenigingen en organisaties om elkaar te helpen in tijden van ziekte, eenzaamheid, en inkomensverlies (www.dasliefbrabant.nl). Maar ook vele zakelijke initiatieven, om iedereen aan het werk te houden of (weer) te helpen (www.brabantleert.nl). Mooi vind ik dat. Ik geloof graag dat dat alleen híer kan.
Organisaties bundelen ook nu weer hun krachten. Stellen het collectief belang vóór het eigen economisch gewin. Échte samenwerking, open innovatie en vernieuwing: het zijn altijd al kenmerken geweest van het Brabantse ondernemersklimaat. De bijna vanzelfsprekende samenwerking tussen overheid, bedrijfsleven en onderwijsinstellingen, de manier waarop iedereen elkaar weet te vinden: dat kom je nergens anders in Nederland tegen.
En waarom dat allemaal lukt: omdat ‘kennen en gekend worden’ in Brabant tot kunst verheven is.
Is dat typisch Brabants? Misschien niet, maar we zijn er wel verrèkkes goed in …
